W mitologii greckiej Niobe została opisana jako córka Tantala i Dione (lub Eurythemisty lub Euryanassy) oraz siostra Pelopsa i Broteasa. Niobe była żoną Amfiona, króla Teb, i miała 7 synów i 7 córek. Będąc dumna z liczby swoich dzieci, uważała się za lepszą od tytanki Leto, która urodziła tylko dwoje dzieci (Apolla i Artemidę).
Jako kara za jej pychę, Apollo zabił wszystkich synów Niobe, a Artemida zabiła wszystkie jej córki. Według niektórych wersji, jeden z synów Niobe, Amyclas, i jedna z jej córek, Meliboea, zostali uratowani. Ich ojciec, Amfion, na widok martwych synów zabił się lub został zabity przez Apolla za to, że poprzysiągł zemstę. Zdruzgotana Niobe uciekła na górę Sipylus.
Przez dziewięć dni ich ciała leżały we krwi, nikt ich nie pochował, bo Zeus zamienił ludzi w kamienie, ale dziesiątego dnia sami bogowie je pochowali. Niobe, która udała się na górę Sipylus, została zamieniona w kamień, a gdy nieustannie płakała, z jej skamieniałej cery zaczęły wylewać się wody. Góra Sipylus rzeczywiście posiada naturalną formację skalną przypominającą kobiecą twarz, która od czasów starożytnych kojarzona jest z Niobe. Formacja skalna jest również znana jako „Płacząca Skała.”
Rodzice
Tantalus & Dione
Dzieci
Czternaścioro dzieci (7 dziewcząt & 7 chłopców)