Een leraar roept je als je hand niet omhoog is en je voelt het bekende gevoel als de ogen van je klasgenoot meteen op je gericht zijn. Mevrouw Zo-en-Zo kijkt verwachtingsvol toe, grijnzend. Een golf van bloed stroomt van je darmen naar je hoofd en je wangen worden warm. Heet. Onwillekeurig volgt er een schaapachtig lachje. Je weet dat je knalrood bent, en dat brengt je nog meer in verlegenheid.
Iedereen weet hoe het voelt om te blozen – of het nu van verlegenheid is, emotionele stress, of zelfs gewoon het ontvangen van een compliment. Misschien nog erger dan de daad zelf is de wetenschap dat iedereen de fysieke manifestatie van je ongemak kan zien, wat onhandig werkt om je gezicht nog roder te maken.
Maar voor 5-7 procent van de bevolking is blozen een chronisch probleem – het komt zowel vaker voor als in grotere mate dan bij de gemiddelde persoon. Fysiek is het tamelijk onschuldig, maar psychologisch kan het verwoestend zijn.
Eind mei pleegde Brandon Thomas, een 20-jarige student aan de Universiteit van Washington, zelfmoord door van zijn slaapzaal van 11 verdiepingen te springen. “Ik ben het zat om te blozen,” stond in zijn zelfmoordbriefje. “Het is vermoeiend om elke dag wakker te worden en kleine manieren te moeten vinden om blozen te vermijden.”
Stress en het sympathische zenuwstelsel
Dat blozen het gevolg is van een overactief sympathisch zenuwstelsel, de tak van het zenuwstelsel die verantwoordelijk is voor de “vecht of vlucht” reactie op stress, wordt wel gedacht. Je weet wel, dat gevoel als je voor een menigte staat en de minuten aftikken tot je moet spreken. Elk molecuul in je lichaam zegt je weg te rennen. Of misschien heeft u uw lichaam plotseling in een hogere versnelling voelen komen, bijvoorbeeld na het horen van een onverwacht hard geluid.
Wanneer u angstig of nerveus bent, wordt bloed weggeleid van uw darmen naar uw spieren, waardoor de spijsvertering wordt gestopt en uw spieren worden voorbereid om te vluchten. Je pupillen verwijden zich, je hart gaat tekeer, je bloeddruk stijgt, en je kunt een ongewoon dikke zweetlucht over je huid voelen glanzen.
De spieren die verantwoordelijk zijn voor het verwijden of vernauwen van de bloedvaten maken ook deel uit van het sympathische zenuwstelsel, en het gezicht is bijzonder gevoelig voor snelle veranderingen. De huid van ons gezicht heeft meer haarvaten per oppervlakte-eenheid, en de bloedvaten in de wangen zijn zowel wijder als dichter bij het oppervlak dan in andere delen van het lichaam.
Precies waarom of hoe sommige mensen een “overactief” sympathisch zenuwstelsel hebben, en of dat echt de oorzaak is van chronisch blozen, is niet goed begrepen.
Een drastische aanpak
Er is een scala aan opties beschikbaar voor blosjes, afhankelijk van de ernst en oorzaak – van groene kleurcorrigerende make-up (om het rood tegen te gaan); cognitieve gedragstherapie om ongewenste, stressvolle gedachten te helpen verwijderen; ademhalingstechnieken om kalmte op te wekken; en zelfs medicijnen zoals bètablokkers of SSRI’s (selectieve serotonineheropnameremmers) voor mensen die blozen door sociale angst.
De basis
- Wat is verlegenheid?
- Find a therapist near me
A more recent, controversial, and drastic solution is called endoscopic thoracic sympathectomy, or ETS. Originally, the procedure was performed for the treatment of hyperhidrosis, or excessive sweating. Regardless, the goal of the surgery is the same: sever the nerves between the stress-induced sympathetic nervous system and the affected organ of the body.
During an ETS procedure, a surgeon punctures the side of an anesthetized person’s chest. A small camera is then fed in for viewing, and gas is introduced to the chest cavity. This inflation allows the camera a clear view of the nerves.
One side of the T2 ganglion branch (pointed out in the image above) is destroyed with heat, cut with scissors, or clamped. De procedure wordt vervolgens herhaald aan de andere kant, waar de ruggenmergzenuwen de wervelkolom aan weerszijden verlaten (links, geel afgebeeld). Met name de T2-zenuw is het doelwit vanwege de innervatie van zweetklieren in het gezicht en de handpalmen, kleine slagaders in het gezicht en de handen, en van het hart, dat normaal gesproken sneller gaat kloppen.
Bij de behandeling van blozen in het gezicht ligt het succespercentage rond de 90 procent. De meeste patiënten gaan de dag na de operatie naar huis, en gaan twee of drie dagen daarna weer aan het werk.
Naast de typische operatierisico’s kunnen er ook vreemde effecten optreden als gevolg van de operatie. Zo’n 15 procent van de patiënten zegt spijt te hebben van de ingreep vanwege compensatoire hyperhidrose – met andere woorden, de zweetvermindering in het bovenlichaam wordt gecompenseerd door een toename in het onderlichaam.
Embarrassment Essentials Reads
Een andere mogelijke ernstige bijwerking is corposcindosis, oftewel het split-body syndroom. Omdat de sympathische zenuwfunctie vervolgens wordt verdeeld in twee verschillende regio’s – functionele en niet-functionele – hebben sommige patiënten het gevoel dat ze in twee verschillende lichamen leven.
Pionier in Zweden in de jaren 1980, werd ETS verboden in 2003 als gevolg van overweldigende klachten van invaliditeit bij patiënten. Het is berucht dat het in veel landen een ongereguleerde procedure is.
Gelijk welke maatregelen een chronische blusher kan nemen om zijn probleem te verbergen of te blussen, het is belangrijk om eerlijk en openhartig te zijn over deze oncontroleerbare, ongevaarlijke, maar gênante aandoening. De moeder van Brandon Thomas, Dawn, zegt: “Een van de redenen waarom hij zich van het leven beroofde, was dat als hij deze drastische maatregel zou nemen, dit het bewustzijn zou vergroten. Hij wilde dat zijn dood een impact zou hebben.” Momenteel werkt zijn familie aan een website met informatie over de aandoening van hun zoon.
