Door de geschiedenis heen zijn er verschillende tekens geweest die mensen hebben gebruikt om anderen in een hokje te stoppen – zoals de scharlaken letter. Ik heb altijd gedacht dat zulke tekens ver af stonden van mijn eigen leven.
Denk u mijn verbazing eens in toen ik krant na krant ophaalde om hetzelfde verhaal te vinden over een nieuwe rimpel in de hartzorg. In USA TODAY stond zelfs een tekening van een oor met de juiste diagonale plooi ter illustratie. Onmiddellijk rende ik naar een spiegel om mijn eigen lobben te controleren – en ja hoor, in beide lobben zit zo’n vouw.
Dus de volgende paar deprimerende dagen werd ik me acuut bewust van mijn eigen lobben, wetende dat andere mensen ze bestudeerden om te zien of ik vatbaar ben voor hartaanvallen.
In feite was het omgekeerde ook waar. Ik merkte dat ik de ogen van mensen negeerde en direct naar hun kwabben ging om te kijken of er een plooi in zat.
Ik voelde ook scherp mijn eigen sterfelijkheid. Hoe lang zou ik leven? Alleen mijn kwabben weten het zeker.
William Elliott van de Universiteit van Chicago zegt dat zijn acht jaar durende studie van 108 mensen het verband heeft gevonden. In 27 groepen van vier mannen en vrouwen hadden degenen met de plooi die begonnen zonder hartziekte acht keer meer plotselinge sterfgevallen, hartaanvallen en bypassoperaties dan gezonde mensen zonder de plooi.
Eén verklaring is dat geblokkeerde slagaders in de oorlel kunnen waarschuwen voor hartblokkades. Er kan ook sprake zijn van een verlies van elastine, dat de bloeddoorstroming verhoogt – of er kan sprake zijn van een oeroud verband tussen het hart en de oorlel dat bekend is bij Chinese acupuncturisten.
Ik vroeg Dr. Roger Williams, die aan het hoofd staat van een team voor hartonderzoek aan de Universiteit van Utah, om er commentaar op te geven. Hij zei dat hij op grond van zijn eigen onderzoek denkt dat er wel degelijk iets is met het idee van de plooi, en dat het bewijs overtuigend genoeg is om het onderzoek van Elliott overbodig te maken.
“Hij is assistent-professor, en hij heeft dus misschien niet alle literatuur gelezen, maar dit idee is al enige tijd ingeburgerd.”
Maar de reden voor de plooi is anders dan in de media wordt gemeld, volgens Williams. Hij bekeek mijn beide lobben en vroeg me toen of ik op mijn zij sliep.
“Ja,” zei ik.
“Welke kant?” vroeg hij.
“Beide kanten.”
“Dat is de reden waarom je plooien in beide oorlellen hebt. Iedereen die op zijn zij slaapt, krijgt uiteindelijk een plooi. Ik heb maar in één oorlel een plooi, omdat ik maar op één kant slaap.”
Williams stelt voor dat de reden waarom iemand op zijn zij slaapt, een belangrijke factor is om rekening mee te houden.
“Als dat is omdat het moeilijker ademen is als je op je rug slaapt – of als er een neiging is tot slaapapneu, de aandoening waardoor sommige mensen tijdens hun slaap stoppen met ademen, dan wordt de plooi een belangrijke indicator. Sommige mensen sterven zelfs tijdens hun slaap aan een hartaanval.”
Maar Williams haastte zich eraan toe te voegen dat cholesterolgehalte oneindig veel belangrijker is als indicator van mogelijke hartziekten dan oorlelplooien.
Het is waarschijnlijk te laat voor mij om te proberen van de plooien af te komen door op mijn rug te slapen. Ik zal dus moeten wachten tot de ophef over de oorlelverhalen is weggeëbd. In de tussentijd zal ik me neerleggen bij de golven nieuwsgierige toeschouwers die zo dicht bij me willen komen dat ze mijn kwabben kunnen inspecteren.
Ik heb wel iets bemoedigends gehoord. CBS’s helder licht van commentaar, Charles Osgood, kondigde in een van zijn uitzendingen aan dat ook hij een plooi in elke oorlel heeft. Nu probeer ik andere prominente, interessante mensen met oorlelplooien te vinden, zodat ik in goed gezelschap zal verkeren.
Of dit nieuws nog niet erg genoeg was, hebben de kranten onlangs ook nog bekendgemaakt dat linkshandig zijn zich blijkt te vertalen in een gemiddeld negen jaar kortere levensduur. Overlijden door een ongeval komt voor linkshandigen bijna zes keer zo vaak voor als voor rechtshandigen.
Een linkshandige is in ieder geval pas te herkennen als hij een pen tevoorschijn haalt of een bal gooit. Maar voor degenen onder ons die vervloekt zijn met de vouw – er is nergens om te verbergen.