Pogląd, że prawowita władza polityczna wyraża wolę większości osób podlegających tej władzy (znany również jako zasada większości). Niektórzy komentatorzy uważają zasadę większości za oczywisty, właściwy sposób określania prawa lub polityki w sytuacji, gdy obywatele nie zgadzają się ze sobą. Według Johna Locke’a: „Kiedy jakaś liczba ludzi, za zgodą każdej jednostki, tworzy Wspólnotę, to w ten sposób czyni tę Wspólnotę jednym Ciałem, z Mocą działania jako jedno Ciało, które jest tylko z woli i determinacji większości. Albowiem to, co działa w jakiejkolwiek Wspólnocie, jest tylko zgodą jednostek wchodzących w jej skład i jest konieczne, aby to, co jest jednym ciałem, poruszało się w jedną stronę; konieczne jest, aby ciało poruszało się w tę stronę, w którą poniesie je większa siła, którą jest zgoda większości; w przeciwnym razie niemożliwe jest, aby działało lub trwało jako jedno ciało…”. Inni, tacy jak Rousseau, twierdzą, że jest bardziej prawdopodobne, iż wola większości jest obiektywnie poprawna w określaniu tego, co leży w dobru wspólnym, niż wola mniejszości, a pogląd ten znajduje pewne poparcie w twierdzeniu Condorceta o ławie przysięgłych. Wynik ten zależy jednak od tego, czy większość rzeczywiście ma na celu dobro wspólne, a nie własne partykularne interesy. Krytycy wskazują, że skoro obywatele nie muszą mieć na celu dobra wspólnego, zwykła większość nie musi być zgodna z tym, co jest obiektywnie sprawiedliwe, co prowadzi do poglądu, że powinny istnieć pewne konstytucyjne ograniczenia władzy większości. Rozwój nowoczesnej teorii wyboru społecznego spowodował również powstanie kłopotliwych pytań dotyczących samej idei „woli większości”. Teoria wyboru społecznego sugeruje, że gdy grupa ludzi wybiera pomiędzy więcej niż dwiema alternatywami, alternatywa, która zostaje wybrana jako zwycięska, może się zmieniać w zależności od tego, jakie dokładnie instytucje demokratyczne są wykorzystywane do łączenia indywidualnych porządków preferencji w „wybór społeczny”. Wola większości nie jest czymś, co istnieje przed procesem agregacji i co jest przez niego odzwierciedlane; jest to raczej coś, co istnieje dopiero po procesie agregacji, a różne, pozornie rozsądne procesy agregacji mogą produkować różne wole większości (patrz cykl). Jeśli jednak istnieje potencjalna wielość woli większości dla dowolnego zbioru preferencji jednostek, mniej jasne jest, dlaczego jakaś konkretna wola większości ma szczególną legitymizację zakładaną przez majorytaryzm.