Hypochondria nie jest dobrze rozumiana
Barsky mówi WebMD, że przyczyna hipochondrii nie jest dobrze rozumiana, ale może wynikać z wydarzeń z dzieciństwa, takich jak choroba lub śmierć rodzica. „Kiedy osiągają ten wiek, w którym ich ojciec zmarł na chorobę serca, czują ucisk w klatce piersiowej,” mówi.
Obecnie, inne rodzaje terapii i leki przeciwdepresyjne są używane do leczenia hipochondryków. „Tradycyjna psychoterapia nie wydaje się być skuteczna,” mówi Barsky. „Niektóre wstępne badania sugerują, że leki mogą być pomocne, ale stosowanie antydepresantów nie zostało jeszcze dokładnie zbadane.”
Ale konsekwencje jego badań mogą być ogromne. Szacuje się, że 15% wszystkich kosztów opieki zdrowotnej jest ocena ludzi, którzy czują objawy fizyczne, ale nie mają zdiagnozowanej choroby medycznej, Barsky mówi. Jednak nie wszyscy z tych pacjentów są hipochondrykami.
„To, co jest interesujące i wartościowe w badaniu dr Barsky’ego, to fakt, że odkrył on, iż można użyć formy zorganizowanej psychoterapii, aby zmienić sposób, w jaki ludzie myślą. Zmieniając sposób myślenia, pomaga im to zrozumieć objawy w inny sposób, a nie być tak przestraszonym przez nie” – mówi dr Steven Locke, inny psychiatra z Harvardu, który badał możliwości leczenia hipochondrii. „Kiedy ustępuje strach i niepokój związany z objawami, objawy same ustępują, ponieważ układ nerwowy się wycisza.”
Locke nie brał udziału w badaniu Barsky’ego, ale jego własne badania wskazują na korzyści płynące z terapii dla osób z niewytłumaczalnymi medycznie objawami. W jednym z badań Locke stwierdził, że objawy — wraz z poziomem lęku — zauważalnie zmniejszyły się w grupie hipochondrycznych pacjentów, którzy przeszli sześciotygodniową terapię grupową w warunkach klasowych. „To, czego użyliśmy, zawierało elementy terapii poznawczo-behawioralnej” – mówi WebMD. „I było to klinicznie skuteczne.”
W innym badaniu Locke twierdzi, że pacjenci, którzy mieli medycznie niewyjaśnione objawy, ale nie byli zdiagnozowanymi hipochondrykami, zaoszczędzili średnio 1000 dolarów na kosztach medycznych w rok po przejściu tej terapii.
Jednakże, pomimo tych obiecujących wyników — „znacząco niższego poziomu objawów hipochondrycznych, przekonań i postaw oraz lęku związanego ze zdrowiem” wśród pacjentów poddanych terapii poznawczo-behawioralnej — pozostaje ważne pytanie: