Laat ik u iets vertellen over dineren met Grieken, of in ieder geval dineren met mijn familie. Een groot zondagsdiner is nooit zomaar wat ik hier heb opgediend. Ik houd het graag eenvoudig. Dit heeft me lang gekost om erachter te komen en soms doet het me nog steeds pijn, maar minder is echt meer. Het is een feit, en een die tegen de stroom ingaat van Grieken en natuurlijk vele andere culturen, Trinidadianen inbegrepen. Maar zo ben ik niet opgegroeid. Mijn moeder maakte precies zo’n gebraad klaar, plus een pastitsio, Griekse rijst, keftedakia, loukanika, en nog een heleboel andere bijgerechten en vleeswaren en oooooh ik word al duizelig als ik alleen al denk aan het bereiden van al dat eten.
Op het laatst werd er niets weggegooid. Je had restjes voor dagen en iedereen was tevreden. Het is echter wel overdreven en mijn arme moeder zat letterlijk de hele dag aan de keuken gekluisterd, tot aan het avondeten toe. Ook zij heeft er genoeg van en houdt het veel simpeler. Als het op een familiediner aankomt, zijn we het er nu allebei over eens dat gestroomlijnd de betere optie is. Op die manier genieten we allebei net zo veel van het zitten en eten als de gasten.
Dit hele proces gaat nog steeds in tegen alles waarvoor we zijn opgeleid. We hebben nog steeds dat knagende gevoel van “we hadden ook dit of dat moeten maken”. Misschien zal dat uiteindelijk wegebben. Of misschien ook niet – ik en mijn Griekse vrienden noemen dat Griekse schuld. Ik geloof dat ik het er al eerder over heb gehad, maar het is een echt knagend schuldgevoel dat blijft hangen elke keer als je iets doet dat niet Grieks is, of iets denkt dat niet Grieks is – God verhoede het! Hee hee! Ik ben Grieks van etniciteit. Ik hou van de rijke cultuur, het eten, het dansen, de rijke geschiedenis, de taal (die ik kan spreken en schrijven dankzij de onvermoeibare inspanningen van mijn vader), maar ik ben er niet zo door bepaald als zou moeten, of althans als van me verwacht wordt. Daar gaat dat Griekse schuldgevoel weer. Hoe dan ook, je begrijpt wat ik bedoel. Ik ben Grieks, maar ik ben niet zo Grieks, of tenminste dat denk ik niet. Zullen we het over dit gebraad hebben?
Geroosterd lamsvlees op z’n Grieks
Zoals je ziet is het lamsvlees mooi bruin, sommigen zullen zelfs zeggen overgaar. Het heeft wel mooie, geblakerde randen. Grieken hebben de neiging hun lamsvlees doorbakken te eten en het ziet er misschien overdreven doorbakken uit, maar zo hebben wij het graag – doorbakken met een mooie knapperigheid, maar de binnenkant is mals en o zo lekker.
Dit was de tweede keer dat ik een lam braadde. Grote stukken vlees hebben me altijd afgeschrikt, maar ik word steeds minder bang om ze te bereiden. Lamsvlees is altijd een traktatie en ik ben altijd dol op lamsvlees op z’n Grieks. De smaken brengen me altijd terug naar grote diners met familie. Mijn moeder maakte het niet vaak omdat wij kinderen het niet konden waarderen, maar we zijn er dol op geworden, samen met mijn grootouders en tantes geroosterde katsiki of geit.
De eerste keer dat ik een heel stuk geroosterd lamsvlees at, was in Griekenland. Ik was waarschijnlijk 12 jaar oud en ik herinner het me nog alsof het gisteren was. We kwamen ’s avonds laat bij mijn grootouders aan en de volgende dag vroeg waagde ik me naar buiten om naar het toilet te gaan (bijgebouw). Ik opende de deur en voordat ik de slaap uit mijn ogen kon wrijven, werd ik geconfronteerd met een hangende geit die door mijn oom werd gevild. Die paar maanden waren een openbaring in mijn leven en waren enkele van de best gevulde herinneringen uit mijn jeugd. Die geit maakte deel uit van mijn grootvaders kudde. Ik ging ver de bergen in met hem en mijn neven, geiten verzorgen, ze melken, baby’s geboren zien worden, de baby’s voeden. Het was geweldig en uiteindelijk (ik haat het hoe het klinkt) was het eten van die ene van de ochtendschrik een zeer heerlijke ervaring. Ik kan het niet helpen, maar ik voel me net Hannibal Lector als ik dat zeg. Ik ben er echter al overheen.
Wat maakt Grieks stijl geroosterd lamsvlees zo lekker
Ik denk dat hiermee mijn kleine persoonlijke ervaring en mijn geschiedenis van Grieksheid of gebrek aan Grieksheid wel ophoudt. Dit lamsvlees is heerlijk mals, vol van smaak dankzij alle verse kruiden en knoflook, niet te wild smakend dankzij de wijn en azijn marinade en gemakkelijk want als ik een schoonheid als deze kan roosteren, dan kan jij dat zeker ook. Als ik mijn lamsvlees zo maak, maak ik meestal geen jus. Ik knijp citroensap over het gebraad zodra het uit de oven komt en dat is goed genoeg voor mij. Ik serveer het ook met extra partjes citroen voor een kneepje zodra het ook gesneden is. Het is perfect met mijn citroen aardappelen en een horiatiki salade. If you are going Greek with your lamb you might as well go Greek all the way! We enjoyed the leftover lamb by pan frying it in harissa paste making sure the edges got crispy and had lots of flavour and ate it in pitas like a North African gyro! I do hope you give it a try and would love to know how you love to roast your lamb.
Ingredients
5-6 lb lamb leg (I used spring lamb leg with bone in)
for the marinade
- 6 cloves of garlic grated
- 2 tsp dried oregano
- 2 tsp fresh rosemary chopped
- ¼ cup of olive oil
- 1 cup of red or white wine
- 1 tbsp of red wine vinegar
- 1 tbsp honey
- 1 tbsp Worcestershire sauce
- ¼ cup of fresh lemon juice
- Zest from 2 lemons
for prepping the lamb before roasting
- 6 teentjes knoflook fijngehakt
- 1 eetlepel gedroogde oregano
- 1 eetlepel verse fijngehakte rozemarijn
- 1 eetlepel Dijon mosterd
- 1 eetlepel honing
- 1 stokje boter zacht gemaakt
- 1 theelepel zout
- 1 theelepel versgemalen zwarte peper
- 2 eetlepels olijfolie
Richtlijnen
- Was het lamsvlees goed af en dep het droog en doe het in een glazen schaal of stevige afsluitbare plastic zak die groot genoeg is voor het lamsvlees.
- Klop in een kommetje alle ingrediënten voor de marinade door elkaar en giet dit in de zak of schaal waar het lamsvlees in zit. Draai de marinade om en masseer het lamsvlees ermee. Sluit de zak of schaal af en laat de marinade een paar uur tot twee dagen in de koelkast marineren. (Hoe langer hoe beter, om de malsheid van het lamsvlees te bevorderen)
- Als u klaar bent om het lamsvlees te braden, haalt u het uit de koelkast en laat u het op kamertemperatuur komen. Verwarm vervolgens de oven voor op 400°F en bereid het lamsvlees voor om te bakken.
- Meng in een kommetje de knoflook, oregano, rozemarijn, boter, honing en Dijon-mosterd door elkaar en zet apart
- Haal het lamsvlees uit de marinade (bewaar de marinade) en prik met de punt van een scherp mes overal in het lamsvlees
- Wrijf het knoflook-boter-kruiden-mosterdmengsel over het lamsvlees en druk het in de inkepingen.
- Breng de resterende 2 el olie aan en bestrooi het met zout en peper.
- Bekleed een braadslee met een paar lagen folie, leg een rek over de folie en leg het lamsvlees op het rek.
- Giet de marinade die over is van het lamsvlees in de pan voor de aromaten en stoom.
- Braad het lamsvlees, onafgedekt, 15 minuten op 400°F om bruin te worden en VERlaag dan de hitte tot 375°F ongeveer 1½ uur, draai het lamsvlees om (optioneel) om een korstje te maken aan de andere kant, en braad het nog 45 minuten om en om voor het laatste beetje kooktijd (de totale braadtijd is ongeveer 2 uur en 15 minuten en ruwweg 20 minuten per pond. De interne temperatuur voor medium tot doorbakken moet ongeveer 160-170°F zijn). Als het lamsvlees te snel te donker wordt, kunt u het lamsvlees gedurende de rest van de braadtijd losjes afdekken.
- Als het lamsvlees gaar is, laat het dan minstens tien minuten rusten in de folie, knijp er citroensap over, snijd het in plakjes en serveer. Snijd het in plakjes en serveer met de extra partjes citroen.
