Hemera was de godin van de dag. Zij werd gerekend tot de eerste goden, de generaties vóór de Titanen en Olympiërs. In oude geschriften bestaan drie verschillende versies van haar stamboom. Volgens Hesiod’s Theogonie, het verhaal waarin de genealogie van de goden wordt beschreven, was Hemera de dochter van Nyx (Nacht) en Erebos (Duisternis), twee oergoden geboren uit Chaos, de leegte of kloof vóór de schepping. De dichter Bacchylides daarentegen noemde Nyx als Hemera’s moeder, maar Chronos – de oergod van de tijd – als haar vader. Volgens een andere versie van Hyginus kwam Hemera samen met Nyx uit Chaos voort, en was zij Hemera’s zuster, niet haar moeder.
Zoals Nacht en Dag
Zijn dochter of zuster, Hemera was altijd nauw verbonden met Nyx, en hun hemelse bewegingen werden door de ouden gebruikt om de cyclus van dag en nacht te verklaren. Ze bewogen in contrapunt met elkaar, Nyx trok zich terug uit de hemel als Hemera verscheen. Hesiod beschreef dat ze elkaar naderden en passeerden, dat de een een huis binnenging terwijl de ander vertrok om over de aarde te gaan, waarbij het huis hen nooit beiden binnenhield.
Gezin en nageslacht
In alle oude bronnen werd Hemera gekoppeld aan Aether (Licht), zowel haar broer als gezellin. Bronnen verschillen echter als het om hun kinderen gaat. Volgens de ene versie baarden Hemera en Aether de Titanen Gaia (Aarde), Uranus (Hemel) en Thalassa (Zee), terwijl een andere versie alleen Thalassa noemt als kind van Hemera en Aether. Weer een andere beweerde dat Uranus hun enige kind was.
Hemera en Eos
Gezien hun gelijkenissen, wordt Hemera in sommige oude teksten nauw in verband gebracht met Eos, de godin van de dageraad. In sommige gevallen waren de twee godinnen onderling verwisselbaar. Philostratus de Oudere gebruikt hun namen door elkaar wanneer hij een schilderij beschrijft van de begrafenis van de Ethiopische koning Memnon – ook de zoon van Eos. In addition, both Callistratus and Pausanias, cited Hemera as Memnon’s mother in their writings.