Opgroeien met Kobe: Hoe het voor deze collegebasketballers is om een legendarische naam te delen

Dit verhaal werd oorspronkelijk gepubliceerd op 26 maart 2020. Op 26 januari is het een jaar geleden dat Kobe Bryant, zijn dochter Gianna en zeven anderen omkwamen bij een helikopterongeluk.

Voor de huidige generatie collegebasketballers was Kobe Bryant een icoon. Ze droomden ervan om op een dag het spel te spelen zoals hij deed. Hij inspireerde hen. Ze verafgoodden hem. Hij was “The Mamba” en ze wilden zijn werkethiek evenaren. In sommige gevallen was hij ook de motivatie achter hun namen. Voor universiteitsspelers met de naam Kobe — of een variatie van de naam — had de impact van het leven en de dood van de vijfvoudige NBA kampioen verschillende betekenissen. Hier zijn de verhalen van een paar college atleten die de naam delen.

Kobe Brown, Missouri

Freshman forward; gemiddeld 5.8 punten en 3.7 rebounds in zijn eerste seizoen bij de Tigers

“Mijn vader was coach op een middelbare school en een van zijn spelers werd jaren geleden gerekruteerd door de vader van Kobe Bryant, voormalig La Salle-assistent Joe ‘Jellybean’ Bryant.

“Hij nam hem in het midden van de jaren negentig mee op bezoek en toen hij daar was, ging mijn vader naar een van de wedstrijden van Kobe Bryant op de middelbare school. Hij was onder de indruk. Na de wedstrijd zag hij Kobe’s vader en zei tegen hem dat als hij ooit een zoon zou krijgen, hij hem Kobe zou noemen.

“Vanwege die naam moest ik zeker met een chip op mijn schouder spelen toen ik jonger was. Sommige van mijn vrienden zeiden: ‘Jij bent Kobe niet’, of ze noemden me ‘Valse Kobe’. Ik raakte er gewoon aan en ik bleef gewoon doen wat ik deed. Ik bleef moorden.

“De dag dat hij stierf, was ik in mijn appartementencomplex in Missouri aan het bellen met twee vrienden van thuis. Een van hen vertelde me dat Kobe was overleden. Ik zei: ‘Wat?’ Ik kon het niet geloven. Hij kon het niet geloven.

“Ik belde mijn vader diezelfde dag. Hij was bij het team van zijn middelbare school. Ik wist dat ik hem niet midden in de training moest bellen, maar ik deed het toch. Hij kon het gewoon niet geloven. En toen vertelde hij hoe ik aan mijn naam kwam en waarom hij me naar hem vernoemd had.

“Vanwege de naam, heb ik het gevoel dat Kobe’s dood meer voor me betekent. Ik had de Kobe spullen en Lakers dingen. Hij is altijd een deel van me geweest.

“Ik wilde mijn leven modelleren naar Kobe omdat hij zo’n beroemde basketballer was. Hij was gewoon een inspiratie.”

Kobe Webster, Nebraska

Junior guard, onlangs aangekondigde transfer naar Nebraska van Western Illinois; gemiddeld 17,1 punten en 3,6 assists voor WIU in 2019-20

“Dat is op wie ik wilde lijken omdat we dezelfde naam hadden. Hij is duidelijk een van de groten. Ik probeerde de hele ‘Mamba Mentality’ te nemen en het op alles toe te passen. Het was gewoon iets dat mijn interesse wekte, gewoon omdat hij opgeblazen werd in die tijd. Hij kwam op in de scene rond de tijd dat ik geboren werd en mijn ouders vonden de naam mooi, dus daar gingen ze voor.

“Mensen kijken naar je en beoordelen je op je naam. Ik begin niet met prietpraat, maar ik kan het zeker afmaken.

“Ik dacht zeker dat ik aan deze norm moest voldoen en in de sportschool moest blijven.

“Als je kinderen vertelt dat je Kobe heet, zeggen ze soms: ‘Wie denk je wel dat je bent?’ Toen ik naar de middelbare school ging, was ik 1,80 m en woog ik zo’n 100 kilo, drijfnat. Niemand had echt van me gehoord. Niemand wist wie ik was. Ik had absoluut iets te bewijzen.

“Op de dag dat Kobe Bryant overleed, was ik eigenlijk net om 4 uur ’s nachts teruggekomen van een road trip en ik was eigenlijk een dutje aan het doen en toen begon mijn telefoon te zoemen. Mijn moeder had me ge-sms’t. Een paar vrienden hadden me ge-sms’t. Ik wilde het eigenlijk niet geloven. Ik was er kapot van, op zijn zachtst gezegd. Het heeft me zeker hard geraakt. Ik heb zeker wat tranen gelaten.

“Ik realiseerde me eerlijk gezegd niet hoeveel ik hem waardeerde en hoeveel ik dagelijks over hem praatte. Het was gewoon gek om over na te denken. Ik had letterlijk net zijn documentaire, ‘The Muse,’ gekocht om te kijken terwijl we onderweg waren. Die dag opende ik mijn computer en zijn gezicht stond op het scherm.

“Ik bewonder hem gewoon zo erg. Ik zal gewoon proberen de naam voort te zetten.”

Kobi Bryant, Urbana University (Ohio)

Senior middenvelder/voorhoede (voetbal); begon 18 wedstrijden als senior voor de Division II Blue Knights en 66 van 68 in haar vierjarige carrière

“Als ik een jongen was, zou mijn naam Kobe met een ‘e’ worden. Mijn naam is niet iets wat mensen vergeten. Maar mijn moeder was meer een Shaq fan.

“Ik speelde basketbal tot ik in de achtste klas zat. Maar ik moest stoppen omdat ik niet kon schieten. Ik kon dribbelen. Maar iedereen verwacht dat je goed bent vanwege de naam.

“Maar ik vind het leuk. Ik hou van de druk die het op je legt. Ik hou van de uitdaging.

“Ik ging naar St. Vincent-St. Mary’s in Akron, Ohio, waar LeBron James naar de middelbare school ging. Iedereen zei: ‘Waarom zit jij niet in het team? Ik zei dan: ‘Geloof me, je wilt me niet in het team.’

“Maar je moet absoluut meer zijn dan een doorsnee persoon als je Kobe (Kobi) Bryant heet.”

“Toen ik 9 of 10 jaar oud was, had ik een moment dat ik dacht: ‘Wow, ik ben echt naar Kobe Bryant vernoemd.’ Maar ik vond het leuk. Ik hield van de bekendheid ervan.

“De dag dat hij stierf, stond ik onder de douche. En ik keek op mijn telefoon en ik had drie gemiste oproepen van mijn moeder. Ik belde haar terug. Mijn moeder huilde. Het was echt verontrustend. Ik moest andere nieuwsbronnen checken.

“Het was gewoon raar omdat mensen daarna mijn naam zeiden en ik me realiseerde dat ze het over hem hadden, niet over mij. Ik denk zeker dat het anders was voor mij. Ik denk dat het hebben van dezelfde naam zijn dood op een bepaalde manier unieker maakte.

“Ik heb zeker wat champagne gedronken en naar het nieuws gekeken die avond.

“Ik voel nu meer verantwoordelijkheid om de naam hoog te houden.”

Kobby Ayetey, North Carolina Central

Junior forward, gemiddeld 2,7 punten en 1,8 rebounds in zijn eerste seizoen bij NCCU in 2019-20 nadat hij overstapte van Baltimore City Community College

“Ik ben niet vernoemd naar Kobe Bryant. In Ghana, waar ik vandaan kom, krijgt een man die op een dinsdag geboren is de naam ‘Kobby .’ Het is mijn zielsnaam.

“Toen ik opgroeide, had ik wel van Kobe Bryant gehoord, maar ik wist niet veel tot ik begon te basketballen. Mensen riepen gewoon ‘Kobe! Kobe!’ als ze me zagen. Dus, in Ghana, begon ik naar de video’s van Kobe Bryant te kijken. In die tijd begon ik te leren over Kobe, LeBron James, Kevin Durant en andere spelers.

“Ik zei tegen mezelf: ‘Ik denk dat ik op een dag net als Kobe kan zijn.’ Maar toen dacht ik: ‘Nee, hij is te aardig.’

“Toen ik naar Amerika kwam, noemde iedereen me Kobe. Ik heb ze niet gecorrigeerd. Ik bleef er gewoon bij. Ik had zoiets van: ‘Die man is geweldig en ik sta niet op zijn niveau, maar ik kan net zo werken als hij.’

“Ik weet nog dat ik voor het eerst een paar Kobe-schoenen kocht. Ik was zeventien. Ze waren een cadeau. Ik werd gek.

“Op de dag dat hij stierf, belde een van mijn neven in Baltimore me. Hij zei dat hij een sms had ontvangen waarin stond dat ‘Kobby’ was overleden. Hij zei, ‘Gaat het goed met je? Toen realiseerden we ons dat het de echte Kobe Bryant was, niet ik. Ik geloofde het niet. Ik bad gewoon dat het niet zo was.

“Ik heb niet gegeten. Ik heb niet gegeten tot misschien de volgende dag. Ik was gewoon leeg. Dat is het. Ik was gewoon leeg. Ik begon op een andere manier over het leven na te denken.

“Ik denk dat hij op een andere manier een inspiratie was. Nummer 1, zijn werkethiek. En het soort man dat hij was. Hij was een familieman. Ik ben erg close met mijn moeder en oma. Ik wilde gewoon zoals hem zijn.”

Kobe Wilson, Alcorn State

Junior forward, gemiddeld 3,3 punten en 6,0 rebounds voor ASU in 2019-20

“Ja, mijn moeder, ze vernoemde me naar Kobe Bryant. Ze was een Lakers-fan, maar ze was niet, zoals, de grootste basketbalfan.

“Opgroeien met de naam Kobe? Het was soms leuk. Maar zo nu en dan was er vuilspuiterij. Er waren zeker mensen die me wilden uitdagen om te zien hoe ik was.

“Toen ik op de middelbare school zat, was het eigenlijk te gek. Tijdens een wedstrijd, ik weet niet eens hoe de tegenstander mijn naam toen kende. Maar ze praatten een hoop onzin voor de wedstrijd. Uiteindelijk hebben we ze verslagen.

“Ik was echt heel trots op mijn naam. Hij was mijn favoriete basketballer. Ik had altijd het gevoel dat ik hard moest werken, ook al weet ik dat ik mijn eigen persoon ben. Hij zorgde er zeker voor dat ik harder wilde werken en anders wilde zijn.

“Het is eigenlijk gek. Hij stierf op mijn 21e verjaardag.

“Mijn teamgenoten hadden een foto van het artikel gestuurd in onze groepschat en ik had zoiets van: ‘Het kan niet echt zijn.’ Iedereen begon erover te praten, de hele dag op mijn 21e verjaardag. Dat vat samen hoe de dag verliep. Ik probeerde er voor weg te lopen. Dat was het enige waar iedereen het over had.

“Ik had geen plannen om het te vieren omdat we nog moesten trainen. We hadden een wedstrijd de dag ervoor en de dag erna.

“Toen het nieuws naar buiten kwam, begon het te regenen. Dat maakte het nog ongelooflijker.

“Hij heeft een grote erfenis. Zijn dood gaf me het gevoel dat ik het naar een hoger niveau moet tillen.

“Hij bereikte zoveel mensen.

“Als ik de helft van de mensen kon bereiken die hij bereikte, zou dat groot zijn.”

Kobe Dickson, Cornell

Sophomore forward, gemiddeld 4,3 punten en 3,1 rebounds voor de Big Red in 2019-20

“Mijn ouders waren Lakers-fans voordat ik werd geboren. Toen kregen ze de kans om me te adopteren en ze vonden dat ik naar hun favoriete speler vernoemd moest worden.

“Toen ik opgroeide, hoorde je op het basketbalveld: ‘Je bent niet de echte Kobe.’ Het maakte me alleen maar harder spelen, om eerlijk te zijn. Ik wist dat hij niet zou reageren. Hij zou ze gewoon afkraken.

“Ik had altijd het gevoel dat als ik niet mijn uiterste best deed, ik een schande zou zijn voor zijn naam en hem.

“Op de dag dat hij overleed, zat ik met vrienden in de auto op de terugweg van een restaurant toen ik de berichten voor het eerst op Twitter zag. Het waren een paar zware dagen daarna. Ik weet niet hoe ik het moet beschrijven.

“Na zijn dood bekeek ik mezelf in de spiegel. Ik wilde er zeker van zijn dat ik alles deed wat ik kon om niets te verspillen. Zijn overlijden betekende dat niemand onoverwinnelijk is.

“Maar toen hij stierf, zette ik mijn telefoon op ‘niet storen’. Ik had truien. Ik heb nog steeds foto’s van hem.

“Ik wil door hem heen leven en de beste basketballer zijn die ik kan zijn. “

Kobe Langley, UNC Greensboro

Freshman guard, gemiddeld 0,8 punten voor de Spartans in 2019-20

“Mijn grootvader koos de naam voor me uit toen ik werd geboren. Hij is een paar jaar geleden overleden. En sindsdien is dat altijd bij me blijven hangen. Dat was belangrijk voor me.

“Mijn grootvader hield van Kobe. Hij hield ervan om Kobe te zien spelen. En ik ook. Toen ik opgroeide, had ik altijd de Kobe trui, zijn schoenen. Ik was Kobe tot aan mijn voeten.

“Je houdt zijn naam hoog. Hij speelde met woede en hij speelde met passie. Toen ik speelde, wilde ik net zo spelen, met passie en woede.

“Dat geeft mij de aspiraties en de doelen om net zo te worden als hij. Zijn meedogenloosheid, zijn wil om te winnen, zijn hart was alles, alles voor basketbal.

“Mijn coach vertelde ons het nieuws dat Kobe Bryant was overleden tijdens een teambespreking.

“Ik weet dat toen ik het nieuws over zijn dood kreeg, ik het niet geloofde. Ik moest 20 tot 30 mensen afgaan om te proberen iets anders te krijgen dan het echte antwoord. Iedereen had het erover.

“Ik was zelf in tranen, omdat hij iemand was waar ik tegen opkeek en op wilde lijken en nu hij er niet meer is, is het van, man…

“Ik heb het gevoel dat ik moet proberen om net als hem te zijn.”