Waar ging de oorlog in 1864 over?

Vrij van auteursrechten: Public Domain Christian IX De Deense tv-serie 1864 speelt zich af in het jaar van de Tweede Sleeswijkse Oorlog, uitgevochten tussen Denemarken aan de ene kant, en Oostenrijk en Pruisen aan de andere kant. De aanleiding was de overtuiging aan Duitse zijde dat Denemarken de beginselen van het Protocol van Londen schond. Denemarken probeerde een nieuwe grondwet op te stellen die de hertogdommen Sleeswijk en Holstein annexeerde, terwijl de Germaanse naties ongelukkig waren met de opvolgingsplannen na de dood van koning Frederik VII in 1863; hij was zonder wettige erfgenaam gestorven, waardoor het moeilijk was een nieuwe heerser te vinden die voor alle hertogdommen van Denemarken aanvaardbaar was.

De koning was ook hertog van Sleeswijk en Holstein geweest, maar dat was niet alleen koning van Denemarken – de twee hertogdommen werden niet als deel van het land beschouwd.

In de editie van 30 januari 1864 van The York Herald werd geprobeerd de gecompliceerde situatie aan de lezers uit te leggen:

De plotselinge dood van Frederik VII verhinderde de uitvoering van de grondwet, hoewel deze de goedkeuring van de Rigsraad had gekregen en een van de eerste daden die Christian IX verrichtte toen hij de troon besteeg, was de aanvaarding en afkondiging van de nieuwe grondwet.

Maar daardoor heeft zijne majesteit zich het ongenoegen op de hals gehaald van de Duitschers, die beweren, dat de Denen geen macht hebben om het regeeringsstelsel te wijzigen, dat in de beide hertogdommen reeds zoo lang bestaat, terwijl velen hunner, vooral de regeeringen der kleinere staten, zoo ver gaan, dat zij het recht van Christiaan IX op het regeeren van deze provinciën loochenen, hoewel de opvolging in zijn voordeel werd bepaald door het Verdrag van Londen van 1852, dat onder de ondertekenaars juist de twee mogendheden bevatte, die thans met de invasie van Sleeswijk dreigen.

Wat Holstein betreft, schijnt te worden toegegeven, dat de Denen in het ongelijk werden gesteld, toen zij trachtten dit hertogdom bij de natie in te lijven, door één gemeenschappelijke grondwet voor het geheel te maken.

Het lijdt geen twijfel, dat de Koning van Denemarken, als Hertog van Holstein, lid is van de Bondsdag, en dat, hoewel hij er regeerder is, Holstein tegelijk tot de Germaansche Bond behoort. De Diet heeft daarom in feite gezegd: “De Hertog van Holstein heeft geen macht om een nieuwe grondwet voor het hertogdom te maken, en als hij erop staat het algemene verdrag te schenden, zullen wij hem een lesje leren.”

Op advies van de Engelse regering, aangeboden via Lord Wodehouse, schortte de Koning de grondwet van Holstein op en trok ook de Deense troepen uit het hertogdom terug, om een botsing met de federale soldaten te voorkomen.

Maar deze concessie schijnt, in de ogen van de Duitsers, slechts een reden te zijn om andere te eisen, en de Oostenrijkse en Pruisische Regeringen eisen nu de intrekking van de grondwet van Sleeswijk. Maar de koning van Denemarken heeft geen wettelijke bevoegdheid om de grondwet van Sleeswijk op te schorten, aangezien deze de goedkeuring van de Rigsraad heeft gekregen, en alleen de Rigsraad kan zijn eigen besluiten herroepen. De Oostenrijks-Pruisische dagvaarding eiste echter dat de concessie binnen een paar dagen zou worden gedaan. Maar omdat het Deense parlement niet in zitting was, kon aan deze eis niet worden voldaan. De opmars van de Oostenrijks-Pruisische voorhoede naar de Eider is een onheilspellend teken, en doet ons sidderen voor de toekomst.

De redactie van de Herald zou kunnen sidderen – de Eider was een van Denamrks verdedigingslinies, maar in januari was de rivier dichtgevroren, en gemakkelijk over te steken.

The Aberdeen Journal van 3 februari vertelde zijn lezers dat op maandag, de eerste van de maand, de vrede was verbroken:

Het telegram van maandagmiddag bracht het bericht dat er schoten waren gewisseld op de Eider, dat de Denen de bruggen bij Rendsburg hadden opgeblazen om de doortocht van het invasieleger te verhinderen en dat de troepen stonden te popelen om oorlog te voeren en in enthousiaste loyaliteit wachtten op de verschijning van de koning. was op weg naar het leger, waarbij hij beloofde zich aan te sluiten zodra de oorlog zou uitbreken.

Het nieuws van gisteren toont aan dat dit te waar is geweest. De enige botsing was een schermutseling van voorposten. Maar de oorlog is begonnen en de hoop is nu, nu de Denen zijn teruggekeerd van het Kronewerk naar het Dannewerk, en de Rigsraad is bijeengeroepen door de ordonnantie van de Koning, dat ze Sleeswijk mogen evacueren.

De fondsen tonen niet veel vertrouwen in het vooruitzicht van vrede, en de overtuiging is dat Denamrk het niet lang alleen zal uithouden, en dat de Duitsers krankzinnig een crisis in de Europese geschiedenis ingaan, die vragen zal beslechten en ontregelen, waaraan het Congres van de Franse keizer nooit zou hebben durven raken.

De oorlog reikte niet verder dan de eerste strijdende partijen, en in juli 1864 hadden de Denen een reeks tegenslagen te verduren gekregen waarbij het gehele vasteland van het land door Oostenrijkse en Pruisische troepen werd bezet. Het land vroeg om vrede in plaats van het risico te lopen dat de eilanden, en daarmee Kopenhagen, zouden vallen. Op 1 augustus werd een wapenstilstand getekend; een formeel verdrag, het Verdrag van Wenen, werd op 30 oktober ondertekend.

De twee overwinnaars zouden binnen twee jaar weer met elkaar in oorlog zijn – de Oostenrijks-Pruisische oorlog – terwijl de effectiviteit van de Pruisische militaire machine kleinere staten beïnvloedde in de richting van Pruisen als leider in de eenwording van Duitsland. Pruisen, zo dacht men, kon bescherming bieden als de staten zich aaneensloten.

U kunt ook genieten van The Truth behind Poldark: Tales of the Great Copper Slump