Fotokoagulacja pan-siatkówkowa, lub PRP (zwana również leczeniem laserem rozpraszającym), jest stosowana w leczeniu proliferacyjnej retinopatii cukrzycowej (PDR). Celem jest wytworzenie 1600-2000 oparzeń w siatkówce z nadzieją na zmniejszenie zapotrzebowania siatkówki na tlen, a tym samym możliwości niedokrwienia.
W leczeniu zaawansowanej retinopatii cukrzycowej oparzenia są wykorzystywane do niszczenia nieprawidłowych naczyń krwionośnych, które tworzą się w siatkówce. Wykazano, że zmniejsza to ryzyko poważnej utraty wzroku w oczach zagrożonych o 50%.
Przed użyciem lasera okulista rozszerza źrenicę i stosuje krople znieczulające, aby zdrętwiało oko. W niektórych przypadkach lekarz może również znieczulić obszar za okiem w celu zmniejszenia dyskomfortu. Pacjent siedzi przodem do urządzenia laserowego, podczas gdy lekarz trzyma na oku specjalną soczewkę. Lekarz może użyć pojedynczego lasera punktowego lub lasera skanującego wzór dla dwuwymiarowych wzorów, takich jak kwadraty, pierścienie i łuki. Podczas zabiegu pacjent będzie widział błyski światła. Błyski te często powodują nieprzyjemne uczucie kłucia u pacjenta. Po zabiegu laserowym pacjentom należy zalecić, aby nie prowadzili pojazdów przez kilka godzin, kiedy źrenice są jeszcze rozszerzone. Najprawdopodobniej przez resztę dnia wzrok będzie zamazany. Chociaż nie powinno być dużo bólu w samym oku, lodowaty ból głowy jak ból może trwać godzinami po tym.
Pacjenci stracą niektóre z ich widzenia peryferyjnego po tej operacji, chociaż może to być ledwo zauważalne przez pacjenta. Procedura ta jednak ratuje centrum wzroku pacjenta. Chirurgia laserowa może również nieznacznie ograniczyć widzenie kolorów i widzenie nocne.
Osoba z retinopatią proliferacyjną zawsze będzie narażona na ryzyko nowego krwawienia, jak również jaskry, powikłania związanego z nowymi naczyniami krwionośnymi. Oznacza to, że może być wymagane wielokrotne leczenie w celu ochrony wzroku.