Sir Frank Whittle, (ur. 1 czerwca 1907, Coventry, Warwickshire, Anglia – zm. 8 sierpnia 1996, Columbia, Maryland, USA), angielski inżynier lotnictwa i pilot, który wynalazł silnik odrzutowy.
Syn mechanika, Whittle wstąpił do Królewskich Sił Powietrznych (RAF) jako chłopiec praktykant i wkrótce zakwalifikował się jako pilot w RAF College w Cranwell. W 1928 r. został przydzielony do dywizjonu myśliwskiego, a w latach 1931-32 służył jako pilot doświadczalny. Następnie podjął dalsze studia w szkole inżynieryjnej RAF-u oraz na Uniwersytecie Cambridge (1934-37). Na początku swojej kariery Whittle dostrzegł potencjalne zapotrzebowanie na samolot, który byłby w stanie latać z dużą prędkością i wysokością. Swoją wizję napędu odrzutowego przedstawił po raz pierwszy w 1928 r. w swojej pracy dyplomowej w RAF College. Pomysły młodego oficera zostały jednak wyśmiane przez Ministerstwo Lotnictwa jako niepraktyczne i nie zyskały poparcia ani rządu, ani przemysłu prywatnego.
Whittle uzyskał swój pierwszy patent na silnik turboodrzutowy w 1930 r., a w 1936 r. wraz ze współpracownikami założył firmę Power Jets Ltd. Testował swój pierwszy silnik odrzutowy na pokładzie samolotu. Swój pierwszy silnik odrzutowy przetestował na ziemi w 1937 roku. To wydarzenie zwyczajowo uważa się za wynalezienie silnika odrzutowego, ale pierwszy działający silnik odrzutowy został zaprojektowany w Niemczech przez Hansa Pabsta von Ohaina i napędzał pierwszy lot samolotu odrzutowego 27 sierpnia 1939 r. Wybuch II wojny światowej ostatecznie zmobilizował rząd brytyjski do wsparcia prac rozwojowych Whittle’a. Silnik odrzutowy jego wynalazku został zamontowany w specjalnie zbudowanym płatowcu Gloster E.28/39, a dziewiczy lot samolotu odbył się 15 maja 1941 roku. Rząd brytyjski przejął Power Jets Ltd. w 1944 r., w tym czasie brytyjskie samoloty odrzutowe Gloster Meteor były już w służbie RAF-u, przechwytując niemieckie rakiety V-1.
Whittle przeszedł na emeryturę z RAF-u w 1948 r. w stopniu komandora lotnictwa i w tym samym roku został pasowany na rycerza. Rząd brytyjski w końcu odpokutował za wcześniejsze zaniedbania, przyznając mu nieopodatkowaną darowiznę w wysokości 100 000 funtów. W 1986 r. został odznaczony Orderem Zasługi. W 1977 roku został profesorem naukowym w Akademii Marynarki Wojennej USA w Annapolis, Maryland. Jego książka Jet: The Story of a Pioneer ukazała się w 1953 r.