Definicja
Cel
Przestrogi
Opis
Wyniki
Źródła
Definicja
Test Apercepcji Tematycznej, lub TAT, jest testem projekcyjnym mającym na celu ocenę wzorców myślowych osoby, postaw, zdolności obserwacyjnych i reakcji emocjonalnych na niejednoznaczne materiały testowe. W przypadku TAT, niejednoznaczne materiały składają się z zestawu kart, które przedstawiają postacie ludzkie w różnych ustawieniach i sytuacjach. Osoba badana proszona jest o opowiedzenie egzaminatorowi historii o każdej karcie, która zawiera następujące elementy: wydarzenie przedstawione na obrazku; co do niego doprowadziło; co czują i myślą postacie na obrazku; oraz wynik wydarzenia.
Ponieważ TAT jest przykładem narzędzia projekcyjnego – czyli prosi osobę badaną o przeniesienie swoich nawykowych wzorców myślowych i emocjonalnych na obrazki na kartach – wielu psychologów woli nie nazywać go „testem”, ponieważ sugeruje to, że istnieją „dobre” i „złe” odpowiedzi na pytania. Uważają oni, że termin „technika” jest bardziej trafnym opisem TAT i innych testów projekcyjnych.
Cel
Oceny indywidualne
TAT jest często podawany osobom indywidualnym jako część baterii lub grupy testów mających na celu ocenę osobowości. Uważa się, że jest on skuteczny w uzyskiwaniu informacji na temat światopoglądu danej osoby oraz jej postaw wobec siebie i innych osób. W miarę jak osoby korzystające z TAT przechodzą przez poszczególne karty opowieści i opowiadają historie związane z obrazkami, ujawniają swoje oczekiwania dotyczące relacji z rówieśnikami, rodzicami lub innymi autorytetami, podwładnymi i ewentualnymi partnerami romantycznymi. Poza oceną treści historii opowiadanych przez osobę badaną, egzaminator ocenia jej sposób bycia, ton głosu, postawę, wahania i inne oznaki emocjonalnej reakcji na dany obrazek. Na przykład, osoba, którą niepokoi pewien obrazek, może komentować styl artystyczny obrazka lub zaznaczyć, że nie lubi tego obrazka; jest to sposób na uniknięcie opowiadania o nim.
TAT jest często stosowany w indywidualnych ocenach kandydatów do pracy w dziedzinach wymagających wysokiego stopnia umiejętności radzenia sobie z innymi ludźmi i/lub zdolności do radzenia sobie z wysokim poziomem stresu psychologicznego – takich jak egzekwowanie prawa, stanowiska kierownicze w wojsku, posługa religijna, edukacja, służba dyplomatyczna, itp. Mimo że TAT nie powinien być stosowany w diagnostyce różnicowej zaburzeń psychicznych, jest często stosowany u osób, u których postawiono już diagnozę, w celu dopasowania do nich rodzaju psychoterapii najlepiej odpowiadającej ich osobowości. Wreszcie, TAT jest czasem wykorzystywany do celów sądowych w ocenie motywacji i ogólnego nastawienia osób oskarżonych o przestępstwa z użyciem przemocy. Na przykład, TAT został niedawno przeprowadzony na 24-letnim mężczyźnie, który siedział w więzieniu za serię morderstw na tle seksualnym. Wyniki wskazały, że jego postawy wobec innych ludzi nie tylko wykraczają poza normalne granice, ale są podobne do postaw innych osób uznanych za winne tego samego rodzaju przestępstw.
TAT może być podawany wielokrotnie danej osobie jako sposób mierzenia postępów w psychoterapii lub, w niektórych przypadkach, aby pomóc terapeucie zrozumieć, dlaczego leczenie wydaje się być zatrzymane lub zablokowane.
Badania
Oprócz zastosowania w ocenach indywidualnych, TAT jest często używany do badań nad specyficznymi aspektami ludzkiej osobowości, najczęściej potrzebami osiągnięć, lękami przed porażką, wrogością i agresją oraz interpersonalnymi relacjami z obiektami. „Relacje przedmiotowe” to termin używany w psychiatrii i psychologii w odniesieniu do sposobów, w jakie ludzie internalizują swoje związki z innymi i emocjonalny ton tych związków. Badania nad relacjami przedmiotowymi z wykorzystaniem TAT dotyczą wielu różnych zagadnień, w tym stopnia, w jakim ludzie są emocjonalnie zaangażowani w relacje z innymi, ich zdolności do rozumienia złożoności relacji międzyludzkich, ich zdolności do rozróżniania między własnym punktem widzenia na daną sytuację a punktami widzenia innych zaangażowanych osób, ich zdolności do kontrolowania agresywnych impulsów, kwestii związanych z poczuciem własnej wartości oraz kwestii związanych z tożsamością osobistą. Na przykład, w jednym z ostatnich badań porównano odpowiedzi na TAT grupy pacjentów psychiatrycznych, u których zdiagnozowano zaburzenia dysocjacyjne, z odpowiedziami grupy pacjentów niedysocjacyjnych, w celu zbadania niektórych kontrowersji dotyczących dysocjacyjnego zaburzenia tożsamości (dawniej nazywanego zaburzeniem osobowości mnogiej).
Środki ostrożności
Studenci medycyny, psychologii lub innych dziedzin, którzy uczą się podawać i interpretować TAT, otrzymują szczegółowe instrukcje dotyczące liczby czynników, które mogą wpływać na odpowiedzi danej osoby na karty z historyjkami. Ogólnie rzecz biorąc, zaleca się im, aby byli konserwatywni w swoich interpretacjach i aby przy ocenie odpowiedzi osoby badanej skłaniali się raczej „po stronie zdrowia” niż psychopatologii. Ponadto, Kodeks Etyczny Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego z 1992 roku wymaga od egzaminatorów znajomości różnic kulturowych i społecznych oraz odpowiedzialności w interpretowaniu wyników testu w odniesieniu do tych różnic.
Eksperci w stosowaniu TAT zalecają uzyskanie od osoby badanej osobistej i medycznej historii przed wykonaniem TAT, aby mieć pewien kontekst do oceny tego, co w przeciwnym razie może wydawać się nienormalne lub nietypowe. Na przykład, częste odniesienia do śmierci lub żałoby w opowiadaniach nie byłyby szczególnie zaskakujące w przypadku osoby, która niedawno przeżyła żałobę. Ponadto, TAT nie powinien być używany jako jedyne badanie w ocenie osoby; powinien być połączony z innymi wywiadami i testami.
Kwestie kulturowe, płciowe i klasowe
Duża liczba badań, w których użyto TAT, wskazuje, że kwestie kulturowe, płciowe i klasowe muszą być brane pod uwagę przy określaniu, czy określona reakcja na kartę z historyjką jest „nienormalna” ściśle mówiąc, czy też może być normalną reakcją osoby z danej grupy. Na przykład, karta oznaczona jako 6GF przedstawia młodszą kobietę, która siedzi, odwracając się w stronę nieco starszego mężczyzny, który stoi za nią i pali fajkę.
Większość badanych mężczyzn nie reaguje na ten obrazek jako sugerujący agresję, ale większość badanych kobiet uważa go za bardzo agresywny, z nieprzyjemnym podtekstem natręctwa i niebezpieczeństwa. Wielu badaczy uważa, że różnica między płciami w reakcjach na tę kartę jest odzwierciedleniem ogólnej nierównowagi sił między mężczyznami i kobietami w większym społeczeństwie.
Rasa jest kolejną kwestią związaną z kartami opowieści TAT. Oryginalne karty historii, które zostały stworzone w 1935 roku, wszystkie dotyczyły postaci kaukaskich. Już w 1949 roku badacze, którzy podawali TAT Afroamerykanom, pytali, czy rasa postaci na kartach wpłynie na odpowiedzi badanych. Nowsze zestawy kart historii TAT wprowadziły postacie reprezentujące szerszą gamę ras i grup etnicznych. Do 2002 roku nie było jednak jasne, czy zdolność osoby badanej do identyfikowania się z rasą postaci na kartach historii poprawia wyniki oceny TAT.
Wielość systemów punktacji
Jednym ze środków ostrożności wymaganych w ogólnej ocenie TAT jest brak normatywnego systemu punktacji odpowiedzi. Oryginalny system punktacji opracowany w 1943 roku przez Henry’ego Murraya, jednego z autorów TAT, próbował uwzględnić każdą zmienną, którą TAT mierzy. System punktacji Murraya jest czasochłonny i nieporęczny, w związku z czym był w niewielkim stopniu wykorzystywany przez późniejszych tłumaczy. Od tego czasu wprowadzono inne systemy punktacji, które koncentrują się na jednej lub dwóch specyficznych zmiennych, na przykład wrogości lub depresji. Chociaż systemy te są bardziej praktyczne do użytku klinicznego, brakuje im jednak wszechstronności. Żaden pojedynczy system stosowany obecnie do oceny TAT nie uzyskał powszechnej akceptacji. Podstawową wadą każdego systemu punktacji w ocenie odpowiedzi na karty historii TAT jest to, że informacje, które nie są istotne dla tego konkretnego systemu, są po prostu tracone.
Punktacja komputerowa
Ostatni przedmiot kontrowersji w interpretacji TAT dotyczy użycia komputerów do oceny odpowiedzi. Chociaż początkowo komputery były używane tylko do punktacji testów z prostymi odpowiedziami tak/nie, wkrótce zaczęto je stosować do interpretacji miar projekcyjnych. Komputerowy system do interpretacji Rorschacha został opracowany już w 1964 roku. Do 2002 roku nie istniały komputerowe systemy oceny odpowiedzi na TAT, jednak użytkownicy TAT powinni być świadomi kontrowersji w tej dziedzinie. Komputery mają dwa podstawowe ograniczenia w stosowaniu TAT: pierwszym jest to, że nie mogą obserwować i rejestrować tonu głosu osoby badanej, kontaktu wzrokowego i innych aspektów zachowania, które może odnotować ludzki badacz. Po drugie, komputery nie są odpowiednie do interpretacji nietypowych profili osób badanych.
Opis
TAT jest jednym z najstarszych środków projekcyjnych w ciągłym użyciu. Stał się najpopularniejszą techniką projekcyjną wśród anglojęzycznych psychiatrów i psychologów, a wśród klinicystów jest lepiej akceptowany niż Rorschach.
Historia TAT
TAT został po raz pierwszy opracowany w 1935 roku przez Henry’ego Murraya, Christianę Morgan i ich współpracowników z Harwardzkiej Kliniki Psychologicznej. Wczesne wersje TAT wymieniały Morgan jako pierwszą autorkę, ale w późniejszych wersjach zrezygnowano z jej nazwiska. Jedna z kontrowersji wokół historii TAT dotyczy długiego i pełnego konfliktów pozamałżeńskiego związku Morgan i Murraya oraz wzmocnienia uprzedzeń, które istniały w latach 30. wobec kobiet w akademickiej psychologii i psychiatrii.
Jednak powszechnie przyjmuje się, że podstawowy pomysł na TAT pochodzi od jednej ze studentek Murraya. Studentka wspomniała, że jej syn spędzał czas na powrocie do zdrowia po chorobie, wycinając zdjęcia z czasopism i wymyślając historie na ich temat. Studentka zastanawiała się, czy podobne obrazki mogłyby być użyte w terapii, aby dotrzeć do natury fantazji pacjenta.
Administracja
TAT jest zwykle podawany osobom w cichym pomieszczeniu, wolnym od zakłóceń i dystrakcji. Osoba badana siedzi na brzegu stołu lub biurka obok egzaminatora. Egzaminator pokazuje osobie badanej serię kart z historyjkami, wziętymi z pełnego zestawu 31 kart TAT. Zwykle liczba kart pokazywanych osobie badanej wynosi od 10 do 14, choć Murray zalecał użycie 20 kart, podawanych w dwóch oddzielnych jednogodzinnych sesjach z osobą badaną. Pierwotnie 31 kart było podzielonych na trzy kategorie, do stosowania tylko u mężczyzn, tylko u kobiet lub u osób obu płci. Ostatnio odchodzi się od stosowania oddzielnych zestawów kart dla mężczyzn i kobiet.
Badany jest następnie instruowany, aby opowiedział historię o obrazku na każdej karcie, ze szczegółowymi instrukcjami, aby zawrzeć opis wydarzenia na obrazku, rozwoju sytuacji, który doprowadził do tego wydarzenia, myśli i uczuć osób na obrazku oraz wyniku historii. Egzaminator trzyma karty w stosie zakryte przed sobą, daje je do ręki
Kluczowe pojęcia
Appercepcja – Proces rozumienia poprzez powiązanie z poprzednim doświadczeniem. Termin ten został ukuty przez jednego z twórców TAT, aby podkreślić fakt, że ludzie nie „postrzegają” kart historii w próżni; raczej konstruują swoje historie na podstawie przeszłych doświadczeń, jak również obecnych cech osobowości.
Bateria – Liczba oddzielnych pozycji (takich jak testy) używanych razem. W psychologii, grupa lub seria testów podawana we wspólnym celu, takim jak ocena osobowości lub pomiar inteligencji.
Forensic – Odnoszący się do procedury sądowej lub dowodów używanych w sądach.
Idiograficzny – Podejście do interpretacji wyników testu projekcyjnego w kontekście indywidualnego zapisu osoby badanej.
Nomotetyczny – Podejście do interpretacji wyników testu projekcyjnego, w którym odpowiedzi osoby badanej są mierzone w stosunku do normatywnej próby porównawczej.
Relacje przedmiotowe – w psychologii, wyrażenie odnoszące się do sposobu, w jaki podmiot opisuje relacje z innymi ludźmi w swoim środowisku, oraz sposobów, w jakie zinternalizował relacje interpersonalne.
Test projekcyjny lub pomiar projekcyjny – rodzaj oceny psychologicznej, która ocenia wzorce myślenia osoby, zdolności obserwacyjne, uczucia i postawy na podstawie odpowiedzi na niejednoznaczne materiały testowe. Testy projekcyjne nie służą do diagnozowania zaburzeń psychicznych, choć są często wykorzystywane w badaniach wyników w celu porównania skuteczności różnych form psychoterapii.
Test Rorschacha -Powszechnie stosowany test projekcyjny, w którym badani są proszeni o opisanie serii czarnych lub kolorowych plam atramentowych.
Przedmiot po kolei i prosi badanego o umieszczenie każdej karty awersem do dołu, gdy jego historia zostanie zakończona. Podawanie TAT trwa zwykle około godziny.
Zapisywanie
Początkowa praktyka Murraya polegała na ręcznym notowaniu odpowiedzi badanego, w tym jego zachowań niewerbalnych. Badania wykazały jednak, że wiele znaczącego materiału jest tracone, gdy notatki są zapisywane w ten sposób. W związku z tym, niektórzy egzaminatorzy używają obecnie magnetofonu do nagrywania odpowiedzi badanych. Inną możliwością jest poproszenie osoby badanej o zapisanie swoich odpowiedzi.
Interpretacja
Istnieją dwa podstawowe podejścia do interpretacji odpowiedzi w TAT, zwane odpowiednio nomotetycznym i idiograficznym. Interpretacja nomotetyczna odnosi się do praktyki ustalania norm dla odpowiedzi osób badanych w określonych grupach wiekowych, płci, rasy lub poziomu wykształcenia, a następnie mierzenia odpowiedzi danej osoby względem tych norm. Interpretacja idiograficzna odnosi się do oceny unikalnych cech sposobu postrzegania świata i relacji przez osobę badaną. Większość psychologów zaklasyfikowałaby TAT jako lepiej dostosowany do interpretacji idiograficznej niż nomotetycznej.
Interpretując odpowiedzi w TAT, egzaminatorzy zazwyczaj skupiają swoją uwagę na jednym z trzech obszarów: treści opowiadanych przez osobę badaną historii; tonie uczuciowym tych historii; lub zachowaniach osoby badanej poza odpowiedziami. Zachowania te mogą obejmować uwagi werbalne (na przykład komentarze o tym, że osoba czuje się zestresowana sytuacją lub nie jest dobrym gawędziarzem), jak również działania niewerbalne lub znaki (rumienienie się, jąkanie, wiercenie się na krześle, trudności w nawiązaniu kontaktu wzrokowego z egzaminatorem itp.Treść opowiadania zazwyczaj ujawnia postawy, fantazje, życzenia, wewnętrzne konflikty i poglądy osoby badanej na świat zewnętrzny. Struktura opowiadania zazwyczaj odzwierciedla uczucia osoby badanej, jej założenia dotyczące świata oraz postawę optymizmu lub pesymizmu.
Wyniki
Wyniki TAT muszą być interpretowane w kontekście osobistej historii osoby badanej, jej wieku, płci, poziomu wykształcenia, zawodu, identyfikacji rasowej lub etnicznej, pierwszego języka i innych cech, które mogą być istotne. Wyniki „normalne” są trudne do zdefiniowania w złożonym wielokulturowym społeczeństwie, jakim są współczesne Stany Zjednoczone.
Źródła
KSIĄŻKI
Aronow, Edward, Kim Altman Weiss, and Marvin Reznik-off. A Practical Guide to the Thematic Apperception Test: The TAT in Clinical Practice. Philadelphia, PA: Taylor and Francis, 2001.
Dana, Richard H. „Thematic Apperception Test.” In International Encyclopedia of Psychiatry, Psychology, Psychoanalysis,& Neurology, vol. 11, edited by Benjamin B. Wolman. New York: Aesculapius Publishers, Inc, 1977.
Douglas, Claire. Translate This Darkness: The Life of Christiana Morgan. New York: Simon and Schuster, 1993.
Geiser, Lon, and Morris I. Stein. Evocative Images: Thematic Apperception Test and the Art of Projection. Washington, DC: American Psychological Association, 1999.
Sweetland, R. C., PhD, and D. J. Keyser, PhD, eds. Tests: A Comprehensive Reference for Assessments in Psychology, Education, and Business. 2nd edition. Kansas City, KS: Test Corporation of America, 1986.
PERIODICALS
Pica, M., i inni. „The Responses of Dissociative Patients on the Thematic Apperception Test”. Journal of Clinical Psychology 57 (July 2001): 847-864.
Porcerelli, J. H. i inni. „Object Relations and Defense Mechanisms of a Psychopathic Serial Sexual Homicide Perpetrator: A TAT Analysis.” Journal of Personality Assessment 77 (August 2001): 87-104.
Schultheiss, O. C., and J. C. Brunstein. „Assessment of Implicit Motives with a Research Version of the TAT: Picture Profiles, Gender Differences, and Relations to Other Personality Measures.” Journal of Personality Assessment 77 (August 2001): 71-86.
ORGANIZACJE
American Psychological Association. 750 First Street, NE, Washington, DC 20002. (800) 374-2721. Strona internetowa: http://www.apa.org
Rebecca J. Frey, Ph.D.
Przykłady.