Street Fighter II (serie)

Dit artikel kan wel of niet een stub zijn, maar het mist zeker iets.
Specifiek: Algemene schoonmaak en de behoefte aan een Legacy sectie; SFII-gebaseerde strips, manga en animaties, popcultuur referenties, invloed op andere games, etc.
Je kunt de Street Fighter Wiki helpen door ons te geven wat we nodig hebben.

Dit artikel heeft niet genoeg afbeeldingen of sprites van goede kwaliteit.
Als u een goede afbeelding heeft voor dit artikel,
upload deze dan bij Special:Upload

De Street Fighter II vechtspellen is een serie van verschillende Street Fighter ports en updates volgend op het originele Street Fighter II vechtspel.

Spellen

• Street Fighter II: The World Warrior – (1991)

• Street Fighter II’: Champion Edition – (1992)

• Street Fighter II’ Turbo: Hyper Fighting – (1992)

• Super Street Fighter II – The New Challengers – (1993)

• Super Street Fighter II Turbo – (1994)

• Hyper Street Fighter II – The Anniversary Edition – (2003)

• Super Street Fighter II Turbo HD Remix – (2008)

• Ultra Street Fighter II: The Final Challengers – (2017)

History

Street Fighter II: The World Warrior, released in 1991, was the first true sequel to the original Street Fighter. It was one of the earliest arcade games for Capcom’s CPS hardware and was designed by the duo of Akira Nishitani (Nin-Nin) and Akiman (Akira Yasuda), who were previously responsible for Final Fight and Forgotten Worlds. Notably, even when Street Fighter II was released, Capcom had no idea what sort of phenomenon it was about to create. Het geloofde dat het spel het enigszins (maar een onbekende hoeveelheid) beter zou doen dan zijn CPS-gebaseerde hedendaagse games, Final Fight en Mercs.

Street Fighter II was het eerste één-op-één vechtspel dat spelers de keuze gaf uit een verscheidenheid van speler personages, een optie die tot dan toe ongekende niveaus van diepte en replay waarde creëerde voor een arcade spel. Elk personage had een eigen vechtstijl met ongeveer 30 of meer bewegingen, waaronder voorheen onbestaande grijpbewegingen zoals worpen, alsmede twee of drie speciale verborgen aanvallen per personage. In de singleplayer-mode van het spel neemt het door de speler gekozen personage het op tegen de zeven andere hoofdpersonages alvorens de confrontatie aan te gaan met de laatste vier tegenstanders, die door de CPU bestuurde personages waren die niet door de speler konden worden gekozen. Net als in het origineel kon een tweede speler meedoen en het tegen de andere speler opnemen in competitieve wedstrijden, waarbij de meerdere beschikbare personages voor meer gevarieerde wedstrijden zorgden. Street Fighter II bleek populair te zijn door al deze factoren en overschaduwde zijn voorganger in populariteit, waardoor Street Fighter uiteindelijk een multimedia franchise werd.Talloze home ports van Street Fighter II volgden het originele arcade spel. De vraag naar het spel was zelfs zo groot dat piraten een onbestrafte Famicom/NES-versie creëerden, die het auteursrecht schond en slechts in zeer beperkte mate op de Aziatische markten werd uitgebracht. Computer versies werden uitgebracht voor 16-bit PC’s, eerst door een aantal auteursrecht schendende fans die zich inspanden om een PC versie van het spel te ontwikkelen, en later door Capcom, werkend met een extern programmeerhuis.

De eerste officiële update van de serie was Street Fighter II’: Champion Edition (uitgesproken als Street Fighter II Dash in Japan, zoals te zien aan het priem symbool op het logo), die spelers in staat stelde om te spelen als de vier voorheen niet-speelbare bazen en ook twee spelers toestond om hetzelfde personage te kiezen met één personage getekend in een alternatief kleurenpatroon. Het spel bevatte ook licht verbeterde graphics waaronder anders gekleurde achtergronden en verfijnde gameplay. Een tweede update, getiteld Street Fighter II’ Turbo: Hyper Fighting, of Street Fighter II Dash Turbo, werd geproduceerd als reactie op de verschillende bootleg edities van het spel. Hyper Fighting bood snellere gameplay dan zijn voorgangers en nieuwe speciale technieken, zoals Chun-Li’s Kikoken of Dhalsim’s Yoga Teleport.

Super Street Fighter II: The New Challengers, de derde herziening, gaf het spel een complete grafische opknapbeurt en introduceerde vier nieuwe speelbare personages: Cammy, Fei Long, Dee Jay, en T. Hawk. Dit spel gaf de vorige personages nieuwe basismoves, zoals Vega’s staande trappen, nieuwe speciale moves, zoals Vega’s duikklauw, en verbeteringen aan bestaande speciale moves, zoals Ryu’s Flaming Fireball of Ken’s Flaming Dragon Punch. Het was ook het eerste spel voor Capcom’s CPS II arcade hardware. De vierde en laatste arcade versie, Super Street Fighter II Turbo, (Super Street Fighter II X: Grand Master Challenge in Japan), bracht de snellere gameplay van Hyper Fighting terug, samen met een nieuw soort speciale technieken bekend als super combo’s en verborgen karakter Akuma.

Street Fighter: The Movie was een combinatie van gedigitaliseerde graphics met een versie van de Street Fighter II engine, met alle sterren van de film. Elke belangrijke Street Fighter II vechter is inbegrepen, plus een paar nieuwe personages: Captain Sawada, uit de film, en Blade, een personage met een bazooka, messen, en verdovingsstaaf. Sommige personages hebben nieuwe moves geïnspireerd door de film, zoals M. Bison’s bliksemschicht vingertop aanval.

Er zijn talloze thuisversies van het spel uitgebracht voor verschillende platforms, waaronder de SNES, Sega Genesis, PC Engine, 3DO, PlayStation, Dreamcast en Saturn, Master System. De spellen zijn individueel uitgebracht of via compilaties zoals Street Fighter Collection en meer recent de Capcom Classics Collection serie. Het meest opmerkelijk is dat Capcom Hyper Street Fighter II: The Anniversary Edition uit, een aangepaste versie van Super Turbo waarin spelers personages uit alle vijf versies van het spel kunnen kiezen. Het spel werd oorspronkelijk uitgebracht voor PlayStation 2 en Xbox en werd ook in beperkte mate uitgebracht in Japanse arcades. Recentelijk zijn ook geëmuleerde versies opgenomen in downloadbare speldiensten. De Virtual Console van de Wii ontving de SNES-versies van Street Fighter II, Street Fighter II’: Champion Edition, Street Fighter II’ Turbo: Hyper Fighting en Super Street Fighter II, en de Xbox 360’s Xbox Live Arcade ontving een online versie van Street Fighter II’: Champion Edition en Street Fighter II’ Turbo: Hyper Fighting.

In 2008 bracht Capcom een remake uit van Super Street Fighter II Turbo voor het PlayStation Network en Xbox Live Arcade service genaamd Super Street Fighter II Turbo HD Remix. Het bevat volledig hertekend artwork, waaronder HD sprites 4,5x de originele grootte, gedaan door kunstenaars van UDON.

In 2017, ter viering van het 30-jarig bestaan van de franchise, bracht Capcom een nieuwe revisie uit, Ultra Street Fighter II: The Final Challengers voor de Nintendo Switch. Het voegde veel extra functies toe, waaronder een paar uit andere Street Fighter-games, zoals de extra vechters Evil Ryu en Violent Ken (die eerder in andere games waren verschenen), de 2 vs. 1 Dynamic Battle-modus uit de Street Fighter Alpha-serie, een Color Edit-modus en de speciale Way of the Hado-minigame.

Karakter tabel

Symbol	Meaning
	Playable
	Hidden playable
	Only computer-controlled
	Not appear

Character	SF2	SF2′	SF2 (GB)	SSF2	SSF2T	USF2
Akuma
Balrog
Blanka
Cammy
Chun-Li
Dee Jay
Dhalsim
E. Honda
Evil Ryu
Fei Long
Guile
Ken
M. Bison
Ryu
Sagat
Shin Akuma
T. Hawk
Vega
Violent Ken
Zangief
Total	8	12	9	16	17	20

Trivia

• While not yet officialy stated, all the fighters’ listed birthyears since Street Fighter II and up to Super Street Fighter II are considered to be no longer canon.