Waarom ik graag alleen uit eten ga en jij dat ook zou moeten doen

Auteursfoto van Nicole Yi

“Hier is je wijnkaart, je menu . . . Wil je een tijdschrift of zo? Het wordt saai als je hier alleen zit. Deze scène in de film Forgetting Sarah Marshall als de ober (Jonah Hill) Jason Segel’s personage op zijn plaats zet, komt dicht in de buurt van de reactie die ik krijg als ik mensen vertel dat ik alleen uit eten ben geweest. De trieste blikken, de ongemakkelijke “Oh!” uitroep, en mijn persoonlijke favoriet, “Ik zou dat nooit kunnen.” Maar waarom niet? Heb je het ooit geprobeerd?

Alleen eten klinkt misschien deprimerend, maar het is eigenlijk de beste manier om te dineren. Je hoeft geen gesprek te voeren, je hoeft niet te delen, je hebt geen afleiding en je kunt je concentreren op het belangrijkste: het eten. Daarom ben je toch gekomen? Hoezeer ik ook geniet van goed gezelschap en een goede maaltijd, soms is het fijn om die twee te kunnen scheiden. Je kunt je ontspannen en wat tijd voor jezelf hebben om na te denken. Mensen kijken is echt het beste gedeelte. En de gesprekken die je omringen zijn al vermaak genoeg.

De eerste keer dat ik in m’n eentje naar een restaurant ging, had ik een vreselijke dag. Je zou denken dat alleen eten het alleen maar erger zou maken, maar het was juist therapeutisch. Ik wilde met niemand praten en ik wilde de wereld buitensluiten terwijl ik mijn verdomde eten at. Ik sms’te niemand terug en ik scrollde niet door Instagram. Het was ik, mezelf, en mijn grote bord spaghetti carbonara. Koolhydraten lossen echt elk probleem op, maar het was zo geweldig om van mijn eten te genieten zonder dat iemand anders me lastig viel. Ik verliet dat restaurant met een veel beter gevoel.

Watch This!

Pop Quiz

Of de plek nu zo casual is als pizza of zo chique als een Michelin-sterrenrestaurant is onbelangrijk. Ik zou zeggen dat je alleen als je alleen bent echt kunt genieten van het stuk of het bord dat voor je staat. Bovendien kun je aan de bar gaan zitten en hoef je niet zo lang te wachten. Je hebt thuis vast vaak alleen gegeten. Dus wat is het verschil?

Het meest ongemakkelijke moment is als je ober vraagt of je op iemand anders wacht, maar meestal is hij degene die zich ongemakkelijker voelt. Het is allemaal goed als je eenmaal over die drempel heen bent. En je hoeft je niet zelfbewust te voelen. Niemand veroordeelt je – behalve misschien die ene persoon daar, maar wie kan die wat schelen? Dit is een maaltijd voor één persoon en niemand anders is uitgenodigd.

Dus de volgende keer dat je trek hebt in lekker eten zonder dat er iemand met je meegaat, probeer dan eens alleen uit eten te gaan. Misschien vind je het zelf wel lekkerder zo.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.