Ten artykuł może, ale nie musi, być niedopracowany, ale na pewno czegoś mu brakuje.
Szczególnie: Ogólne porządki i potrzeba sekcji Legacy; komiksy, manga i animacje oparte na SFII, odniesienia do popkultury, wpływ na inne gry, itp.
Możesz pomóc Street Fighter Wiki, dając nam to, czego potrzebujemy.
Ten artykuł nie ma wystarczającej jakości obrazów lub sprite’ów.
Jeśli masz dobry obraz dla tego artykułu,
proszę przesłać go na Special:Upload
Gry Street Fighter II walki jest seria różnych portów Street Fighter i aktualizacje po oryginalnej Street Fighter II gry walki.
Gry
- Street Fighter II: The World Warrior – (1991)
- Street Fighter II’: Champion Edition – (1992)
- Street Fighter II’ Turbo: Hyper Fighting – (1992)
- Super Street Fighter II – The New Challengers – (1993)
- Super Street Fighter II Turbo – (1994)
- Hyper Street Fighter II – The Anniversary Edition – (2003)
- Super Street Fighter II Turbo HD Remix – (2008)
- Ultra Street Fighter II: The Final Challengers – (2017)
History
Street Fighter II: The World Warrior, released in 1991, was the first true sequel to the original Street Fighter. It was one of the earliest arcade games for Capcom’s CPS hardware and was designed by the duo of Akira Nishitani (Nin-Nin) and Akiman (Akira Yasuda), who were previously responsible for Final Fight and Forgotten Worlds. Notably, even when Street Fighter II was released, Capcom had no idea what sort of phenomenon it was about to create. Wierzyło, że gra poradzi sobie nieco (ale to nieznana ilość) lepiej niż jej współczesne gry oparte na CPS, Final Fight i Mercs.
Street Fighter II był pierwszą grą walki jeden na jednego, która dawała graczom możliwość wyboru spośród wielu postaci graczy, opcja, która stworzyła nieznany dotąd poziom głębi i wartości powtórzenia dla gry arcade. Każda postać posiadała styl walki z około 30 lub więcej ruchami, w tym wcześniej nieistniejącymi chwytami, takimi jak rzuty, a także dwa lub trzy specjalne ukryte ataki na postać. W trybie dla jednego gracza, wybrana przez gracza postać staje do walki z siedmioma innymi głównymi bohaterami, zanim zmierzy się z czterema ostatnimi przeciwnikami, którymi są postacie kontrolowane przez procesor i których gracz nie może wybrać. Podobnie jak w oryginale, drugi gracz mógł dołączyć i rywalizować z drugim graczem w konkurencyjnych meczach, z wieloma dostępnymi postaciami pozwalającymi na bardziej zróżnicowane mecze. Street Fighter II okazał się popularny ze względu na wszystkie te czynniki, przyćmiewając swojego poprzednika w popularności, ostatecznie przekształcając Street Fighter w multimedialną franczyzę.Liczne porty domowe Street Fighter II podążały za oryginalną grą arcade. W rzeczywistości, popyt na grę był tak wysoki, że piraci stworzyli nieusankcjonowaną, łamiącą prawa autorskie wersję Famicom/NES, która doczekała się bardzo ograniczonej premiery na rynkach azjatyckich. Wersje komputerowe zostały wydane na 16-bitowe komputery PC, najpierw przez kilku fanów łamiących prawa autorskie, którzy starali się stworzyć wersję gry na PC, a później przez Capcom, współpracując z zewnętrznym domem programistycznym.
Pierwszą oficjalną aktualizacją serii był Street Fighter II’: Champion Edition (wymawiane Street Fighter II Dash w Japonii, jak zauważono przez symbol prime na logo), który pozwolił graczom grać jako czterech wcześniej nie grywalnych bossów, a także pozwolił dwóm graczom wybrać tę samą postać z jedną postacią narysowaną w alternatywnym wzorze kolorów. Gra zawierała również nieco ulepszoną grafikę, w tym różnokolorowe tła, oraz dopracowaną rozgrywkę. Druga aktualizacja, zatytułowana Street Fighter II’ Turbo: Hyper Fighting, lub Street Fighter II Dash Turbo, została wydana w odpowiedzi na różne bootlegowe wydania gry. Hyper Fighting oferował szybszą rozgrywkę niż jego poprzednicy i nowe techniki specjalne, takie jak Kikoken Chun-Li lub Yoga Teleport Dhalsima.
Super Street Fighter II: The New Challengers, trzecia rewizja, dała grze kompletny graficzny remont i wprowadziła cztery nowe grywalne postacie: Cammy, Fei Long, Dee Jay i T. Hawk. Ta gra dała poprzednie postacie nowe podstawowe ruchy, takie jak dając Vega stojące kopnięcia, nowe ruchy specjalne, takie jak Vega’s diving claw, i ulepszeń istniejących ruchów specjalnych, takich jak Ryu’s Flaming Fireball lub Ken’s Flaming Dragon Punch. Była to również pierwsza gra na sprzęt arcade CPS II firmy Capcom. Czwarta i ostatnia wersja zręcznościowa, Super Street Fighter II Turbo, (Super Street Fighter II X: Grand Master Challenge w Japonii), przywróciła szybszą rozgrywkę Hyper Fighting, wraz z nowym typem technik specjalnych znanych jako super combos i ukrytą postacią Akuma.
Street Fighter: The Movie był połączeniem zdigitalizowanej grafiki z wersją silnika Street Fighter II, zawierającą wszystkie gwiazdy filmu. Każdy główny fighter Street Fighter II jest zawarty, plus kilka nowych postaci: Kapitan Sawada, z filmu, i Blade, postać z bazooką, nożami i paralizatorem. Niektóre postacie mają nowe ruchy inspirowane filmem, takie jak M. Bison’s lightning bolt fingertips attack.
Numerous home versions of the game had been release for various platforms including the SNES, Sega Genesis, PC Engine, 3DO, PlayStation, Dreamcast and Saturn, Master System. Gry zostały wydane indywidualnie lub poprzez kompilacje, takie jak Street Fighter Collection i ostatnio Capcom Classics Collection serii. Przede wszystkim, Capcom wydał Hyper Street Fighter II: Anniversary Edition, zmodyfikowaną wersję Super Turbo, która pozwala graczom wybrać postacie ze wszystkich pięciu wersji gry, została pierwotnie wydana na PlayStation 2 i Xbox, a także widział ograniczone wydanie w japońskich salonach. Wersje emulowane zostały również niedawno włączone do serwisów z grami do pobrania. Wirtualna Konsola Wii otrzymała SNES-owe wersje Street Fighter II, Street Fighter II’: Champion Edition, Street Fighter II’ Turbo: Hyper Fighting i Super Street Fighter II, a Xbox 360’s Xbox Live Arcade otrzymał wersję Street Fighter II’ z obsługą trybu online: Champion Edition i Street Fighter II’ Turbo: Hyper Fighting.
W 2008 roku Capcom wydał remake Super Street Fighter II Turbo dla PlayStation Network i usługi Xbox Live Arcade o nazwie Super Street Fighter II Turbo HD Remix. Zawiera ona w pełni przerysowaną oprawę graficzną, w tym sprite’y HD o 4,5-krotnie większym rozmiarze niż w oryginale, wykonane przez artystów z UDON.
W 2017 roku, z okazji 30. rocznicy powstania serii, Capcom wydał nową wersję gry, Ultra Street Fighter II: The Final Challengers na konsolę Nintendo Switch. Dodała ona wiele dodatkowych funkcji, w tym kilka z innych gier Street Fighter, takich jak dodatkowi wojownicy Evil Ryu i Violent Ken (którzy pojawili się wcześniej w innych grach), tryb 2 vs. 1 Dynamic Battle z serii Street Fighter Alpha, tryb edycji kolorów i specjalną minigrę Way of the Hado.
Tabela postaci
Symbol | Meaning |
---|---|
|
Playable |
|
Hidden playable |
|
Only computer-controlled |
|
Not appear |
Character | SF2 | SF2′ | SF2 (GB) | SSF2 | SSF2T | USF2 |
---|---|---|---|---|---|---|
Akuma | |
|
|
|
|
|
Balrog | |
|
|
|
|
|
Blanka | |
|
|
|
|
|
Cammy | |
|
|
|
|
|
Chun-Li | |
|
|
|
|
|
Dee Jay | |
|
|
|
|
|
Dhalsim | |
|
|
|
|
|
E. Honda | |
|
|
|
|
|
Evil Ryu | |
|
|
|
|
|
Fei Long | |
|
|
|
|
|
Guile | |
|
|
|
|
|
Ken | |
|
|
|
|
|
M. Bison | |
|
|
|
|
|
Ryu | |
|
|
|
|
|
Sagat | |
|
|
|
|
|
Shin Akuma | |
|
|
|
|
|
T. Hawk | |
|
|
|
|
|
Vega | |
|
|
|
|
|
Violent Ken | |
|
|
|
|
|
Zangief | |
|
|
|
|
|
Total | 8 | 12 | 9 | 16 | 17 | 20 |
Trivia
- While not yet officialy stated, all the fighters’ listed birthyears since Street Fighter II and up to Super Street Fighter II are considered to be no longer canon.
- 1.0 1.1 1.2 History of: Street Fighter by Nick Petty, Sega-16, 2005-09-02
- The History of Street Fighter, GameSpot, page 3.
- Street Fighter II’: Champion Edition on Street Fighter Central
- Street Fighter 2 Turbo on Street Fighter Central
- Street Fighter Anniversary Collection on Street Fighter Central
- Capcom® Entertainment expands digital initiative with new downloadable games, Capcom Entertainment Press Center, 2007-04-12.