Dr Benjamin Rush był patriotą o wszechstronnych zdolnościach; filozof, lekarz, obrońca sprawiedliwości społecznej, polityk i sygnatariusz Deklaracji Niepodległości to tylko kilka cech tego błyskotliwego kolonialnego umysłu. Posiadając wielką energię i zapał, Rush był entuzjastą w każdym przedsięwzięciu, które podejmował. Pozostawał pod głębokim wpływem Oświecenia i potrafił umiejętnie łączyć rozum i logikę we wszystkich swoich działaniach. Jako taki, aprobował eksperymenty w przeciwieństwie do dowodów anegdotycznych. Jego ówczesne studia nad chemią były najwyższej klasy, a jako orędownik chorych psychicznie jest uważany za jednego z amerykańskich twórców nowoczesnej psychiatrii.
Ukończywszy College of New Jersey (obecnie Princeton University) w 1760 roku, czternastoletni Rush terminował u filadelfijskiego lekarza dr. Johna Redmana, który zachęcał swojego podopiecznego do kontynuowania studiów medycznych za granicą. W latach 1766-1768 kontynuował swoje zainteresowania naukowe na uniwersytecie w Edynburgu w Szkocji, gdzie uzyskał tytuł lekarza. Jako lingwista, Rush władał biegle kilkoma językami.
Powracając do kolonii, Rush zaangażował się w działalność Patriotów, gdy problemy między koloniami a Anglią zaczęły narastać, a następnie wrzeć. Rush był członkiem Sons of Liberty, służył w Zgromadzeniu Pensylwanii, był członkiem Kongresu Kontynentalnego, podpisał Deklarację Niepodległości i przez dwa lata służył jako jeden z kilku generalnych chirurgów Armii Kontynentalnej. Praktykował również medycynę bojową w terenie, zwłaszcza podczas Kampanii Filadelfijskiej w 1777 r.
Po Rewolucji Rush uczestniczył jako członek konwencji ratyfikacyjnej Konstytucji Pensylwanii, będąc gorącym zwolennikiem nowej Konstytucji. Gdy zmarł w 1813 r., okrzyknięto go najbardziej znanym lekarzem w nowych Stanach Zjednoczonych. Do końca życia Rush ostro opowiadał się przeciwko złu niewolnictwa, ale sam, podobnie jak wielu jego współzałożycieli, w chwili śmierci posiadał jednego niewolnika.